Μιχαήλ και Ευπραξία Παπαϊωακείμ

     Οι ευεργέτες των Σχολείων

 Το ζεύγος αυτών των δύο Κολινδρινών, οι οποίοι ανήκαν σε δυο από τις παλαιότατες αρχοντικές οικογένειες της κωμόπολης, διέθεσαν την μεγάλη ακίνητη περιουσία τους (το μεγαλύτερο και πλουσιότερο αρχοντικό και τα καλύτερα χωράφια του), την οποία δώρισαν στα σχολεία του Κολινδρού.
Οι Μιχαήλ και Ευπραξία Παπαϊωακείμ, που δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν παιδιά, έστρεψαν όλη την αγάπη τους προς τα παιδιά του Κολινδρού. Ευγενικοί και γεμάτοι καλοσύνη είχαν γίνει δυο συμπαθητικότατες μορφές, ώστε να προσαγορεύονται απ΄ όλους ως "ο παππούς και η γιαγιά του Κολινδρού".

       Προς τιμή των τεσσάρων ευεργετών

 Ακολουθώντας τα βήματα του θείου του ο Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Παπαϊωακείμ δώρισε το πατρικό του σπίτι για κοινωνικούς σκοπούς.
Ο Κολινδρός τιμά κάθε χρόνο όλους αυτούς τους Ευεργέτες των Σχολείων του, την ημέρα των Τριών Ιεραρχών τελώντας μνημόσυνο στη μνήμη τους.

  Εκτός απ΄ το μνημόσυνο συντέθηκε αργότερα ένα ποίημα για τους Ευεργέτες Αγάπιο επίσκοπο Βράτσης και Καλλίνικο Θεολογίδη, ηγούμενο της Μονής Βλατάδων και τον Νικηφόρο μοναχό, ηγούμενο της Μονής Σφίνιτσας (Αγίου Αθανασίου) που υποστήριξε την Παιδεία και τον Φιλάρετο επίσκοπο Κίτρους (1867-1872).

   «Αγαπίου Αρχιερέως της Παιδείας εραστού
Φιλαρέτου επισκόπου, Καλλινίκου ευεργέτου, Νικηφόρου μοναστού.
Δεύτε πάντες ομοθύμως την τετράδα των σεπτών
τέκνων Κολινδρού γνησίων, εναρέτων και ευσεβών,
δράξασθε Παιδείας είπον και ηνώθησαν ως είς
η τιμή των είναι θεία, τους γεραίρει η Πατρίς
αιωνία των η μνήμη έστω πάντοτε και νυν
ευλαβώς και ευγνωμόνως αποδώσωμεν τιμής!».

 Στο ποίημα αυτό εξυμνείται η αγάπη της τετράδος αυτής προς την Παιδεία και εκδηλώνεται η ευγνωμοσύνη και η τιμή σ΄ αυτήν: (Το ποίημα αυτό απήγγειλε για πρώτη φορά η κ. Ελπινίκη Λιάλιου ως μαθήτρια)